- speszyć się
- сов.смути́ться, сконфу́зиться, опе́шитьSyn:zmieszać się, zdetonować się
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
speszyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. peszyć (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
peszyć się – speszyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} czuć się niepewnie, wpadać w zakłopotanie z jakiegoś powodu; mieszać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Często peszył się w towarzystwie. Speszyła się, gdy zwrócono jej uwagę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
speszyć — dk VIb, speszyćszę, speszyćszysz, spesz, speszyćszył, speszyćszony «wprowadzić w zakłopotanie; pozbawić pewności siebie» Speszyła go obecność kogoś obcego. speszyć się «stracić pewność siebie; zmieszać się» Kiedy mnie zobaczył, bardzo się speszył … Słownik języka polskiego
zacukać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, zacukać sięam się, zacukać sięa się, zacukać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} speszyć się, stremować się, zgubić wątek, nie umieć przypomnieć sobie czegoś, zmieszać się podczas rozmowy, nie umieć znaleźć właściwej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stropić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} poczuć się zakłopotanym, stracić pewność siebie; zmieszać się, speszyć się, zawstydzić się, skonfundować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stropił się, nie wiedząc, co odpowiedzieć. Nie dać się stropić żadnymi przeszkodami. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sztubak — Zaczerwienić się, speszyć się, zachować się itp. jak sztubak «zaczerwienić się, speszyć się, zachować się itp. w sposób właściwy osobom młodym i niedojrzałym»: Stał na stopniach, zmieszany jak sztubak, nie wiedząc, co ma powiedzieć. – Nie śpi… … Słownik frazeologiczny
skonfundować — dk IV, skonfundowaćduję, skonfundowaćdujesz, skonfundowaćduj, skonfundowaćował, skonfundowaćowany przestarz. «wprawić kogoś w konfuzję, zakłopotanie, zbić z tropu, zawstydzić, speszyć» Skonfundować kogoś niedyskretnym pytaniem. skonfundować się… … Słownik języka polskiego
stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń … Słownik języka polskiego
widok — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} widziany z pewnego miejsca fragment przestrzeni, krajobrazu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bajeczny, cudowny, daleki, ładny, malowniczy, niezwykły,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zmieszać — dk I, zmieszaćam, zmieszaćasz, zmieszaćają, zmieszaćaj, zmieszaćał, zmieszaćany 1. «mieszając połączyć ze sobą różne składniki; złączyć coś, pomieszać» Zmieszać farby. Zmieszać mleko z wodą. Zmieszać mąkę z proszkiem do pieczenia. ◊ pot. Zmieszać … Słownik języka polskiego
skonsternować — dk IV, skonsternowaćnuję, skonsternowaćnujesz, skonsternowaćnuj, skonsternowaćował, skonsternowaćowany książk. «wprowadzić w stan konsternacji, zakłopotania; speszyć, zmieszać, zbić z tropu» Byli skonsternowani nieoczekiwaną wizytą. Przykra… … Słownik języka polskiego